Aniden Uyanırsın Bazı Geceler...

...Bazen top atsalar uyanmazsın, bazen de bir şey olur ve bir anda uyanıverirsin uykunun en tatlı yerinden. Ufacık bir ses, bir nefes uyandırır seni ya da kalbinin çarpışı...
...Nefes alamadığını fark eder nefes almaya çalışırsın... çalıştıkça nefessiz kalır, nefessiz kaldıkça bocalarsın...

...Tam o anda aklından neler geçer insanın...

- en sevdikleri,
- aşkı...aşkları...
- ölüm,
- yaşam...
...ne hisseder peki...
- korku,
- heyecan,
- sevgi,
- panik...

Bir anda uyanırsın bazen ufacık bir sese... minicik bir ışığa... saatlerce uyuyamazsın sonra... konuşmak istersin durmadan... bir yandan da delice susmak...

Sessiz değilim aslında, sevdiklerim sesime sağır bu günlerde...

Aniden uyandım bu gece... Aylarca içimde kalan suskun çığlıklarımla... Nefes alamadım önce... Şaşırdım... Bir an kendim geldim aklıma, nasıl oldu da bu hale geldim dedim... Nefes alamam sandım bi daha... sakinleştim... Konuştum sonra... Sanki hiç susmamış gibi... Sanki hiç kanamamış gibi... Sanki hiç acıtmamış gibi...

Acıttı oysa...

Sonra kendimi gördüm kendi cümlelerimde... Büyümüşüm... Sevgi kapladı içimi... Sevmişim... Korku kapladı içimi acır sandım yeniden. Acıttı da zaten.

Bir sesle uyandım dün gece aniden...