Kayıtlar

Nisan, 2014 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Tatil heyecanı sardı...

Resim
Merhabalar, Bu yaz kaçıp Burhaniye, Ayvalık ve Cunda üçgenine gitmiş; kendimi en sevdiğim arkadaşımın güvenli limanına bırakmıştım toparlanmak için. Şimdiyse arkadaşım olmadan iyileşmeye değil de iyileştiğimi göstermeye gidiyorum bu güzel diyarlara.... Kendi masalımı yazarken bu güzel mekana ve biraz büyüye ihtiyacım var elbette. ... öptüm ... p.s Daha önce gitmiş olan herkesten yapılacaklar, yenilecekler, gezilecekler önerilerini bekliyorum.

Bahar güzel şey, umutlu şey...

Resim
Görsel  Papernstitch Blog tan alınmıştır   Merhabalar,  Beni biraz tanıyanlar bilir ki yaşamak için hep kendime ait yollarım vardır. Bazen delilik gibi bazen de fazla duygusal olmak gibi görünen bu yöntemler iyi kötü bu yaşa kadar getirdi beni.   Uzun zamandır beni yoran şeylerden de uzun zamandır severek takip ettiğim A Beautiful Mess blogunda okuduğum bir postla meydan okumaya karar verdim.   Daha önce nailart için ya da bitirme projeleri için yaptığımız bu meydan okumalarda ben bu kez mutlu anları yakalamayı seçtim ve başladığım günden beri de oldukça iyi gidiyorum diyebilirim.    Okumanız için şuraya bir link atarak devam ediyorum ben. Benim fotoğraflarımı görmek içinse işte instagram hesabım. Beklerim....

İsyaaann...

Resim
Merhaba;   Bugün isyanlardayım sanki...   İnsanın sevdiği işi yapması öyle önemli ki. Bu yüzden sanırım günün çoğunu mutsuz geçiriyorum. 12 saatini evin dışında geçirmek zorunda olan birisi olarak da fazlaca mutluluk yaratmam gerekiyor kendime..   Kahveyle, çikolatayla, müzikle olacak gibi değil ama şimdilik başka da bi çarem yok gibi...   Üzüntüden buraları tırmalayasım geliyor resmen. Sevilen bir işte saatlerce çalışabilecekken, sevilmeyen bir işte saatler harcamak tam anlamıyla saçmalık.   Severek işe giden arkadaşlarım, sizleri çok kıskandığımı biliyor muydunuz?   Sanırım bir süre daha şu hayatta kıskanacağım tek şey bu olacak =(   Başınızı şişirmeden gidiyorum ben...   ... Öptüm...

Çok mu özeniyorum acaba hediye işine?

Resim
 Hediyeleri çok seviyorum. Bunun başka açıklaması yok. Hediye almayı da vermeyi de çok severim. Bundan çok daha özel bir durum var ki ben hediyeleri evde kendim paketlemeyi de seviyorum. Kolay kolay aldığım yerdeki standart paketlere bırakmıyorum işimi.   Yılbaşı çamının altına konulan hediyeleri ayırmanın en şık yolu bu değil mi sizce? Hediyeyi seçerken ki özeni hediye paketi yaparken de gösteriyorum ve bu benim için oldukça heyecanlı bir hal alıyor.  Hediye verdiğim insanların özelliklerine göre hediye paketlemeyi severim ama bazen tıkanıp kalıyorum ve o zaman bloglar, Pinterest, Pinspire, Instagram derken internet aleminde kayboluyorum.  İlerleyen günlerde hediyeleri renklendirmek için kullanmayı planladığım fikirlerin görsellerini sizlerle başbaşa bırakıyorum =)   Mesela bulmaca sever arkadaşlarımız için bu yöntem çok işe yarayabilir. Hatta biraz uğraşırsanız bu harflerin arasına özel şeyler saklayabilirsiniz. Biraz daha pastel tonl

Kahvesiz yapamazmışım sanırım...

Resim
Uyku öncesinde bile kahve içip uyuyabildiğim doğrudur. İlk kahvemi ne zaman içtim hatırlamıyorum ama şimdilik son kahvemi bu postu yazarken içtiğimi söyleyebilirim... Öyle kahvemi içmeden uyanamam, diyenlerden olamadım hiç, uyanma konusun apayrı bir dert nasıl olsa, ancak kahvenin keyifle olan doğrudan bağı beni benden alıyor. Şöyle sıcacık bir fincan kahve, bir parça çikolata, bir kaç sayfa bir araya geldiğinde her şeyi ardımda bırakıp huzura teslim olabiliyorum. Evet kahvaltının mutlulukla bir bağlantısı var; ama kahvenin de huzurla bir bağlantısı olmalı. Ne zaman kaçmak istesem bu masadaki dörtlü kurtarıcım oluyor Türk kahvesinden tutun da damla sakızlı hazır kahveye kadar hepsini ayrı ayrı öpüyorum. Her duyduğum kahveyi bunu da denemeliyim, diyerek içiyorum. Çok özlediğim bir arkadaşımla da kahve içiyorum, çok üzgün olduğumda da... Kurduğum hayallerin içinde hep bir parça kahve kokusu dolanıyor evin içinde ve biraz da kitapların, defterlerin arasında

Bir şeyler güzel olabilir mi artık ?

Resim
Bahar geldi hatta mart bitti, nisanı yarılamaya az kaldı ama her şey öyle karanlık ve karmaşık ki mutlu olmayı haksızlık gibi görüyorum bazı sabahlar... Nasıl olacak bilmiyorum ama evrene güveniyorum bir şeyler yoluna girecek artık... Ülkece daha mutlu olacağımız zamanlar gelecek... Sadece biraz kararlı ve sabırlı olmalıyız... Birlik olmayı başarıyoruz da artık. Milyonlardan bir olmanın gücünü de her defasında görüyoruz... Benim hayatıma gelince... Çok sevgili pisicim Viski, kısırlaştırma ameliyatının gününü beklerken evden kaçtığı üç saat içinde hamile kalmış, yakın zamanda anneanne olacağım. Hatta bebek çikolatalarım hazır, bekliyorum evde. Ve mutluyum... Her karanlığın bir sonu var elbet ve ben ışığı gördüğüm andan beri gidiyorum peşinden... Bunu da sonra konuşalım.... ... Öptüm ...