Açılmayan Kapıları Zorlamaktayım...



Bu sene bir gün bile oruç tutmadığımdan olsa gerek bu bayram bana gelmedi. yalnız başıma oturduğum evde saçma sapan şeyler aklımda mücadele ediyorum işte...
Israrla açılmayan kapıları zorluyorum, "umutsuzluk büyük günah" diyor her sabah yeni bir umutla uyanıyorum... 
Olmayınca olmuyordur belki de... Bilmiyorum... Zorla sevdiremezsiniz kimseye kendinizi, hayatına dahil et beni diyemezsiniz...
Susuyorum...

Yorumlar

  1. :( Kendini üzme lütfen , bazen bedenini ruhunu saran bazı şeylerin olması gerekli olduğundan oluyor. Yani hani diyorlar ya 'bırak , olsun '...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Çok güzel demişsin.. bırakmak lazım bazen..

      Sil
  2. Love your blog!
    Would you like to follow each other?
    please follow with GFC, just leave me a comment and I'll follow u back!
    http://www.gumbootglam.com

    YanıtlaSil
  3. su an ben de aynı durumdyım gecmısdekı yasadıgım haksızlıkları zorlanıp olmasın ıstedıgım ama olmayn seyın acısı azabı ızdıraı va keskelerle bogusuyorum.
    vesvese mı acaba dedım
    ramazan boyunca hıc aklıma gelmemıstı hşu ıcındeydım.

    bır an once atlatrız umarım.
    mucızeler beklemedıgın anda gerceklesır derler umarım oyle olur.
    sevgıyle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim. İnşallah her şey yoluna girecek..

      Sil
  4. cnm biraz zamana bırakmak gerek zorla olmuyor tabi ki de ama bence sen hiç farkında değilken seni çoook sevecek birini beklemelisin en güzel şey aşık bir erkek...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

NEREDE KALMIŞTIK VOL. BİLMEM KAÇ....

Aniden Uyanırsın Bazı Geceler...