Bir yaprak...

Yapraklar her yerde...

Hatta son zamanlarda benim defterlerimin arasında, kitaplarımın içinde...


Bir yanım sakla diyor, diğer yanım da onlarla ilgili devamlı projeler üretiyor...

Her bir yaprağı yerden alıp evire çevire tanıyıp sonra da sevgiyle bir kenara almak sanki bi selamlama biçimi bana göre...

Ve bugün bir selamlama biçimine daha şahit oldum... Bir yaprak için 38 saniyelik şarkı...

Bu nasıl bir incelik, nasıl bir ruh...

Dünyanın yaradılışında önce su mu vardı yoksa ateş mi bilmiyorum...

Adem topraktan yaratılsa da aşk ateşten yaratılmış diye düşünüyorum...

Hava soğudukça içine kapanan kalpler, ısındıkça sarılan ruhlar haline geliyor...

Ve yapraklar en çok kahveye ve müziğe yakışıyor...